Miejsce: ściana bloku przy ulicy 3 maja

Autor: Paweł Kasperek, Karol Maj

Świdnickie Spacery były szczególną formą protestu, wymyśloną i zapoczątkowaną w naszym mieście. Ich inicjatorem był Jan Kaźmierczak, członek Solidarności, który od pierwszych dni stanu wojennego włączył się w działalność podziemną. Spacery polegały na tym, że w porze nadawania wieczornego programu informacyjnego, Dziennika Telewizyjnego, świdniczanie demonstracyjnie opuszczali domy, spacerując  główną ulicą miasta (wówczas Sławińskiego – dzisiejsza Niepodległości), dając wyraz oburzenia wobec kłamstw propagandy stanu wojennego. Niektórzy mieszkańcy wystawiali w oknach odbiorniki telewizyjne (przodem do okna). Po kilku dniach akcja zgromadziła parotysięczne tłumy. Władze miasta, aby zmusić mieszkańców do jej zaprzestania, wprowadziły wcześniejszą niż w całym kraju godzinę milicyjną,  od godz. 19.00. W reakcji, świdniczanie urządzali masowe spacery w czasie emisji wcześniejszych wiadomości, o godz. 17.00. Za swoją postawę mieszkańcy Świdnika otrzymali w 1982 roku jedną z prestiżowych, symbolicznych nagród nielegalnej Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”  – Krzyż Solidarności.