W programie poczęstunek i projekcja filmów „U kresu drogi” oraz „Panienka z poste restante”

U kresu drogi (1939)

Jan Turwid, porzuciwszy profesurę, poświęcił się pasji swego życia, pracy nad  szczepionką przeciwko zapaleniu mózgu. Większość czasu spędza w laboratorium w swojej posiadłości ziemskiej, zaniedbując piękną, młodą żonę Gabrielę i ośmioletnią córkę Weronikę. Pewnego dnia w jego domu zjawia się hr. Wiktor Łański, dawny uczeń profesora i kolega jego żony. Turwid, który przygotowuje się do międzynarodowego kongresu bakteriologicznego, na którym chce przedstawić wyniki swojej pracy, prosi Łańskiego o zajęcie się w tym czasie zarządzaniem majątkiem. Wyniki prac profesora nie znajdują uznania na kongresie.

Rozgoryczony oraz przekonany o romansie Gabrieli z Wiktorem postanawia odejść. Wstrzykuje sobie wynalezioną przez siebie surowicę, która powoduje, że organizm ludzki przechodzi w stan śpiączki i uznany zostaje za zmarłego a jego ciało złożone w przykościelnej kaplicy. W nocy powracają funkcje życiowe i Turwid ukradkiem opuszcza swą posiadłość. Rozpoczyna nowe życie w małym miasteczku jako pomocnik aptekarza, Kozłowski.

Panienka z poste restante (1935)

Zniekształcenie depeszy powoduje, że Marysia, młoda urzędniczka pocztowa, wyjeżdża jako sekretarka specjalnym wagonem do Wiednia. Wraz z przemysłowcem Olszewiczem odbywają podróż do Jugosławii, gdzie mają spotkać się z przemysłowcem amerykańskim, Smithem, żeby podpisać umowę na realizację koncesji w Albanii. Wobec Amerykanina grać muszą rolę młodego małżeństwa. Amerykanin zaprasza ich na jacht zakotwiczony w Dubrowniku i oświadcza, że wie o wszystkim i z pobudek moralnych nie podpisze umowy. Olszewicz sprawia jednak Smithowi niespodziankę. Na łodzi motorowej na pełnym morzu bierze ślub z Marysią, bo od dawna jest już w niej zakochany. Plany Smitha zostają zniweczone i Amerykanin podpisuje żądaną umowę.